Bahar yeþiliydi ufkumun ötesindeki filizleri. Þaþkýnlaþýrdý umutlarýmla geleceðin gelecekleri. Küçük ýþýklarla bile kovardým karanlýklarý. Yarýþtýrýrdým kardeþlik ile tüm insanlarý.
Yok ederdim. Yoksulluk ile cehaleti var olmaza. Yeniden þekillendirirdim dünyayý. Cennetçe sonsuza. Erdikçe aklým yavaþ, yavaþ yaþadýðýmýz zamana. Öðrendim ki, dünya þekil verir keyfince insana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
şiireral57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.