Fýrtýna kokuyor sessizlik,
Hafakanlar içindeyim.
Beynimde dalgalar,
Yaklaþýyorlar...
Kalbim dimdik ayakta,
Dalgakýran misali.
Yosun tutmuþ,
durgunken sular,
Yüzünü siliyor,
vurdukça dalgalar.
Korkuyorum...
Ve köpürüyor deniz,
fýrtýnayý aþmýþ,
Kasýrga mý? Bilmiyorum.
Kalbim hazýrlýksýz,
Dayanýr mý? Bilinmez.
Hala dimdik ayakta,
Habersiz...
Dalgalar,aralýksýz her vuruþta,
Bir parça koparýyorlar.
Sahil kýzýla boyanmýþ,
Caným çok acýyor.
Dayanmalýyým...
Bu ilk deðil belki,
Son olsun ne olur,
Parça parça oluyorum
Hala kalbim ayakta,
Sendeliyorum...
Bu sessizlik kokusu
Fýrtýnaya benzemiyor.
Her bir dalga
Tufan oluyor ve
Dehlizler açýyor içimde,
Üþüyorum...
Göz gözü görmüyor,
Gözlerimde kara bulutlar
Dolaþýyor,
Yaðdý yaðacak.
Dalgalar hala
Yüreðimi dövüyor.
Dayanmalýyým diyorum,
Düþüyorum...
Denizim kanlar içinde,
Dalga kýraným,
Koynunda denizimin.
Ýstiridyeye dönmüþüm,
Ama biliyorum
Hala o inci
Saklý içimde,
Salýnarak iniyorum,
Derinliklere,
Kayboluyorum...
DUMANOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.