Kar nasýl da yaðýyordu o gün ama o an hiç aldýrmýyordu Kaþkolunu arkasýna doðru attý yolda adýmlarý zorlaþýyordu O an yanýnda yüzünü deðil kalbini tanýdýðý kadýn vardý Ne üþümesi be ne üþümesi onu hissettiði an titriyordu..
Kadýn hiç de güzel deðildi Ama sevecen tatlý o kadýn aðlamayý mý gülmeyle keserdi Gri kýsacýk saçlarýný bir þapka altýna zoraki gizledi, Sakardý karlý yollarda, az kalsýn düþecekti
Býkkýndý yorgundu kadýn yola çýkmaya bile korkuyordu Yün eldivenli parmaklarý sýmsýký bir kitabý tutuyordu Onun þivesini o kadar severdi ki hala tatlýydý sesi, Titrek sesiyle sadece ürkek korkak sen misin diyebildi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.