yakýyor yalnýzlýk geceleri yokluðun soðuk bir kýþ akþamý gibi geçiyor bazen karlar içinde mevsim her an hazan þarkýlarda hüzünlü çalýyor sessiz ve inceden
dayanýlmaz bir öfke kopuyor içimden aðlamaklý, hýçkýrýklarla uzanýyorum yataðýmýn bomboþ uðultusuna mazi gönlümde uçurum kadar amansýz ve yalpa
býrakýp gimek var seni her an baþ ucundan eksilmek var þimdi sokak lambalarý neden hatýrlatýyor seni ürkek kuþ inlemeleri neden bilmem gündüzü gece yapýyor
suskun bir gemi kadar hazýr fýrtýnaya yüreðim þimdi her hali hazýrdayým ya gel ya da git her liman biraz daha uzaksýn
bak yaðmurlarda yaðmaz oldu çorak kalacak meydanlar evinin önündeki goncalar solacak hazan alýp gidecek tomurcuklarý yapraklar bir bir düþecek topraða
ya gel ya git ömrümden
Sosyal Medyada Paylaşın:
krsykp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.