Vazgeç Gönlüm

Dinle gönlüm, bir kez sözümü dinle;
Vazgeç artýk, vazgeç, vefasýz yardan!
Söyle, “bir can” deðil miyiz seninle
Kastýn,öldürmek mi beni efkârdan!
Vazgeç gönlüm, vazgeç vefasýz yardan…

Huzurunda aðlasan da Hüdanýn,
Faydasý yok arþa çýkan nidanýn.
Vakti geçti karþýlýksýz sevdanýn;
Býkmadýn mý bunca ah ile zardan,
Vazgeç gönlüm, vazgeç vefasýz yardan…

Bu kadar itilip kakýldýn, yeter!
Bilmezler burada bir aslan yatar.
Yansan da cehennem közünden beter;
Yol mu kaldý baþka, bu son firardan?
Vazgeç gönlüm, vazgeç vefasýz yardan…

Yare de ki: “ne yanar ne sönersin,
Ýkrar verir, ikrarýndan dönersin;
Bir daha mý, Allah belâmý versin!”
Hâþâ, taþ yaðsa da yine yukardan,
Vazgeç gönlüm, vazgeç, vefasýz yardan…

Zalim, karayazým; yüzüme gülmez,
Halimi,derdimi, gönlümü bilmez.
Anlasan a, ondan sana yar olmaz!
Ümidini kesme gelen bahardan,
Ceylan mý eksilir böyle þikârdan;
Vazgeç gönlüm, vazgeç vefasýz yardan…
Sosyal Medyada Paylaşın: