BÝR MELEK GELDÝ
Ruh ve nefistir insan
Nefis, kabarýp kaynatýyorken kazaný
Melek yetiþti imdada
Dedi… Ruhtur üstün olan, o gücünü iyi kullan!
Öldür benliðini, dirilt caný!
Her þey onun emriyle, unutma bunu!
Ýnsan unutan demektir, hatýrla aslýný
Bil geldiðin ve gideceðin yeri
Dün gece geldi bir melek, melekler soru sormaz
Dedi ümit kesilmez, ümitsiz olan, insan olamaz!
Boðuldu nefis kendi karanlýðýnda, dirildi can,
Bildi her þey onun dilemesiyle!
Dedi melek, hayrýnadýr olanlar, sabredip seyreylersen
Sabýrsýzdýr nefs, kandýrýr seni
Dün dað baþýna bir melek indi, nefse haddini bildirdi
Bir caný diriltti gitti
Bize bizden ulaþýr, dilediðini yapan Rab
Dilerse karanlýklarý nura çevirir
Nefse yenik düþen, karanlýklarda boðulur
Ýnsan unutan, dilerse aslýný hatýrlatýr YARATAN
Olanlara bin þükür yetmez
Rabbini unutan ölüdür.
Bir deðil ikidir insan… Nefsini öldüren, savaþý kazanýr
Deme kalabalýklardayým, bana ulaþýlýr
Yalnýz deðiliz Rab dilerse, ýssýz dað baþýna da ulaþýr
Bir melek indi daða, dað gibi benliðimi öldürdü
Caný diriltti gitti.
Bin þükür yetmez olanlara
EMÝNNUR ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.