ISTANBUL

Günün ilk ýþýklarý yükselirken Hisar’dan...
Seyredin Marmara’yý...Boðaz’ý, Üsküdar’dan...


Çek içine havayý...bulunmaz bir nimet bu!
Yaz’ý, Kýþ’ý Bahar’ý...gerçekten bir ziynet bu!


Kýzkulesi...sevgili, kýt’alar arasýnda...
Ýstanbul ismi vardýr her gönülün ýs’ýnda...


Ýstanbul...Ýstanbul ki taþ’ýna âlem feda...
Ýstanbul’u bir baþka yaratmýþtýr ki Hüda...


Ýþlemiþ havasýný – suyunu her bir þeyini...
Býrakmamýþ dýþarda hiçbir þeyi ne’yini...


Bu þehir yýllar yýlý her gönüle kurulur...
Kim görse kim yaþasa Ýstanbul’a vurulur...


Þair, Ozan kim varsa...âþýklara bir hayal...
Gönüller fetheder de Fatih’lere ideal...


Ýki kavuþmaz yaka...gönüller yaka – yaka...
Be Ýstanbul nedir bu? ..nedir bu afi – caka?


Ne demiþ Yahya Kemal “ her semti bir ömür” mü?
Be Ýstanbul...Ýstanbul! ..insan sende ölür mü?


Yazdým bir þiirimde “her mevsimin bir güzel! ”
Sensin gönüller yakan! ..sensin be ebed – ezel!


Ne semt – semt dolaþarak...ne sende yaþayarak...
Yetmez sana kanmaya...sana yanmaya...ancak!


Sen Dünya’nýn kalbisin...sende Dünya’nýn gözü...
Hep birinci! ..Ýnci’sin! ..sensin âlemin öz’ü...


Sanki Dünya Baþkenti...her din’den her insan var...
Ýþte bu yüzdendir ki herkes her an sana yâr...


Demiþ ki Yahya Kemal “O’nda yaþa – O’nda öl”
Doðru valla...baþka yer ya mezarlýk ya da çöl...


Þiirde ne söylemiþ “çok yýl yaþayan – yatan”
Sende doðdu da...yine, sende yatsýn Atakan...


Ne var sende? ..ne var? söyle ne o büyülü þey? ..
Ýstanbul! Ýstanbul be! Ýstanbul! ..ÝSTANBUL HEEEY!
Sosyal Medyada Paylaşın: