Bu gece Mariona’nýn gecesi,son gece benim Ellerim orasýnda uykusuz,burasýnda Binbaþý mamur masallar içinden geliyorum Meksika neresiydi unuttum Beni uyutan beþaret duygularýmla Mariona’nýn sýcaklýðýna dalmýþým Ellerimi saçlarýmda sürüyorum…….
Manzalino’da kalabalýk palmiyeler,ayýn altýnda Þapkalý Meksikalýlarýn gölgeleri kadar durgun “Adios” deyince eðiliyorlar, Gitar sesini oksijen gibi alýyorlar kulaklarýna Marakas gibi titriyorlar þafaða dek……
Mariona’nýn gözler çakýr yeþili Meksika’ya has iklim kadar sýcak ve cömert Karaderili gibi dik göðüsleri var Okþanmaya hazýr bekliyorlar !!...
Vedat DÜNDAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vedatdündar8 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.