Zemherinin ortasý, hasretinle yanarken,
Hüzün doldu yüreðim,artýk sýðmaz darlara.
Senle geçen günleri hatýrlayýp anarken,
Gönlümdeki ateþi döktüm yaðan karlara.
Kekik kokan daðlarda, kardelenler açýyor .
Þöminede odunlar, kývýlcýmlar saçýyor.
Kuþlar artýk vefasýz,turna benden kaçýyor.
Gönlümdeki ateþi, döktüm yaðan karlara.
Zirveleri dumanlý , bizim elin daðlarý,
Koparýldý dibinden, gülün sevda baðlarý.
Artýk geri gelmiyor,giden gençlik çaðlarý.
Gönlümdeki ateþi, döktüm yaðan karlara
Kemanýmýn yayýyla ,yad ettim o günleri,
Hazin hazin çalarken,hayal ettim dünleri,
Nerde eski besteler,kaybolmuþtu ünleri,
Gönlümdeki ateþi ,döktüm yaðan karlara
Uzaklarda olsan da, nefes kadar yakýnsýn.
Rabbim seni,her daim kötülükten sakýnsýn.
Sen içimde þahlanan, bitmeyen bir akýnsýn.
Gönlümdeki ateþÝ, döktüm yaðan karlara.
Düþündükçe geçmiþi,orta yerden yarýldým.
Dönüp baktým arkama, anýlara sarýldým.
Sorguladým maziyi, kaderime darýldým.
Gönlümdeki ateþi, döktüm yaðan karlara.
Ülkü Ahýska.12.Ocak.2012
Fondaki resim kendi çalýþmam
[Edebiyat Defteri Seçici Kuruluna teþekkür ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.