Tüy Kadar Hafif Ruhum

Ýnsan
Yalýn
Kalýr
Yalnýzlaþýr.
Doruðundadýr yükselmenin.
Öyle bir yer ki
Kanatlarý açýk
Tüy kadar hafif.
Ýnsan bu serap gibi
Nefes gibi
Uçar
Ve bir hu kalýr.
Ýnsan, kendini bildiðinde
Yalýn, duru, tertemiz
Ve ruhun kanatlanýr
Onu baðlayan dünyevi
Maddi, görünen yanýndan kurtulur.
Ýnsan yalnýzlýktan baþlar çýkmaya
Ve anlar ki
Kendine yabancý kendine uzak.

Haydi diyorum ya Hýraya çýk
Hýra, arayýþ maðarasý.
Bir kýssa anlatayým çok eskilerden
Eskimeyenlerden:
Hanne kimdir?
Nasýl bir yüceliktir bilir misin?
Hanne Meryem’in annesi
O adanmýþ çocuðun annesi
O nur doðuran nurun validesi.

Hanne çocuðu yoktur
Bir evlat ister ki Rabbinden
Ve der ki eðer Rabbim verirsen
Sana adayacaðým.
Rabbim benden Kabul buyur
Bana gönderdiðin bu aziz hediyeyi.

Düþün bak,
Bir çocuðu oluyor ve
Rabbine adýyor
Bir baðýþ ki canýndan çok sevdiðini
Rabbine veriyor. Ne büyük bir baðýþ ama
Diyor ki verirken
Rabbim, kabul eder misin?
Senin verdiðini Sana hediye ediyorum
Benden kabul buyur diye
Evet Hanne
Büyük adayýþýn örneði.

Kimsesizlerin kimsesi Rabbim
Aç göðsümüzü geniþlet
Karanlýklarý aydýnlatan vahyin manasýna daldýr
Biz ki cahil, kör karanlýklar içinde kimsesiz kalanlarýz
Ne olur Rabbim
Hayatýn anlam ve amacýný bilen kullarýn arasýna kat bizi
Amin Amin Amin

(Ocak 2012 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: