BİZ BİZE BENZERİZ

BÝZ BÝZE BENZERÝZ(Atýþma-Gözükara’ya)2

Baðrýnda gül veren toprak misali,
Sevgiyle uzanýr, elimiz bizim.
Hazan da savrulan yaprak misali,
Geçerken uçurur yelimiz bizim.

Tarihimiz belli, dünümüz ayný,
Nebi’miz, kýblemiz dinimiz ayný,
Farklý görünse de, yönümüz ayný
Ayný yere çýkar, yolumuz bizim

Ceyhan’ýn gözünde su berrak akar
Dostun acý sözü sineler yakar
Konduk göçeceðiz, biz teker teker
Hakka doðru akar selimiz bizim.

Dosta dost olup da, düþmana düþman
Olursan, sonradan olmazsýn piþman
Ýster zayýf olsun, isterse þiþman
Ýçten içe yanar, külümüz bizim.

Gönülden gönüle yolu kim sevmez?
Hakkýn yarattýðý kulu kim sevmez?
Peygamber kokulu gülü kim sevmez?
O yönden saðlamdýr belimiz bizim.

Namertlik yoktur ki toprak taþýnda
Bin bereket vardýr ekmek aþýnda
Þiir yazar yatsa bile düþünde
Þairler baþkenti ilimiz bizim.

Silahým kalemim, mermisi sözüm
Dýþtan nasýl ise öyledir özüm
Hakikatten yana dönüktür yüzüm,
Mevla’yý zikreder dilimiz bizim.

Sorarsýn mahirlik senden mi diye?
Mahir’im, mahirlik bana hediye
Her kulun cürümü ona tediye
Duayla gömülür ölümüz bizim.

Mahir Baþpýnar

Sosyal Medyada Paylaşın: