Sen bozkýrýn esmer yaðýzý ben daðlarýn asi kara kýzý ikimiz de yosun kokusundan ýrak ayrý rüzgârlarýn yorgun savaþçýsý...
Sen yollara vuruyordun kendini ben uçurum kýyýsýnda solmuþ çiçek... bir türlü kesiþemeyen yönlere savruluyorduk... küllerimizi ezerek...
Senin dilinde yanýk bir barak benimse anlamadan söylediðim sýzýlý aðýt... ayný dilin farklý lehçeleri gibiydik ayný þafakta kuþanýyorduk mavzerimizi... her gün biraz daha azalarak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Roza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.