GENÇ KADIN,AŞK VE KÖTÜLÜK
Genç kadýn yaþýna raðmen bilmiyordu
Sevginin nasýl birþey olduðunu O’na rastlayana dek.
Sevmek çok muhteþem bir duyguydu.
Ama ondan çok daha güzeli;
Sevdiði tarafýndan sevilmesiydi insanýn.
O da bunu yaþamýþtý.
Çok,çok,çok mutluydu.
Durup durup þükrediyordu talihine.
Dünyaya haykýrmak istiyordu hislerini.
Kalbindeki çarpýntýlardan
Evrenin de nasibini almasýný istiyordu.
Þakýmak istiyordu dost bildiklerine.
Oysa insan O’nun bildiði gibi deðildi.
Mutsuzluðuna sebepmiþ gibi
Karþýsýndakini ezmek isteyenlerle doluydu yeryüzü.
Ýyilik yaptýðý insanlar kazdýlar mezarýný.
Akýttýlar zehirlerini sevinçle.
Kim demiþ yýlan kötü,yýlanýn zehiri var diye?
Bin yýlan arasýnda uyumayý yeðlerdi aþýk kadýn onlarýn yerine.
Sevdiðini kaybetmekten daha çok korktuðu sevdiðini üzmekti.
Sevdiðini üzenleri hiç affetmedi.
Bunun hesabýný da sormadý.
Böyle bir kötülüðü yapmak kadar
Büyük bir ceza bulamayacaðýna karar vermiþti düþünüp.
O kindar ruhlarý zaten çürütmüþtü içlerini.
Kararan ruhlarýný taþýmaktan yorulan
Bu zavallýlara acýdý genç kadýn.
Ne var ki statik olan boyutumuzda dedi.
Bu da geçecek.
Ay gene yerini alýp ýþýldayacak gecede.
Vicdan mutlaka oyacak paslanmýþ naturayý.
Ve biz süzülüp uçacaðýz bambaþka alemlere...
Orada mutlaka mutluluðu yeniden yakalayacaðýz...
Orada mutlaka yeniden buluþacaðýz...
Ve sevgi kazanacak bir kez daha
Kötülüðün önünde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.