Bütün evin yükünü çeken sen,
Her zahmete katlanan yine sen,
Ýsteklerimi yerine getiren yine de sen,
Neticede rahatlýk bana battý.
Gül gibi evimizde geçinen biz,
Gözlerini bir arka bahçeye diken,
Ne vardý sanki aynýsý bizde de var.
Yok haram her zaman tatlýdýr,
Ne oldu,sonunda,
Evdeki Ceylaným evden gitti.
Çok mu iyi oldu rahat mýyým,
Yeminler olsun ilk gün aradým,
Yalnýzlýk,mutfak ve hizmetler,
Asla yapamam yerin bir baþka.
En önemlisi yataða hiç yatmadým,
Hep divan ve kanepe üzerinde,
Yok neymiþ bekarlýk sultanlýkmýþ,
Alnýný karýþlarým,evlilik sultanlýk.
Yaz ki,evin içi buz sanki,
Tamam her þeyden vaz geçtim,
Sen bu evin reisi sultanýsýn,
Söz sana ne dersen o olacak,
Senin kýymetin yokluluðunda belli,
Hadi gel de geç þu mutfaða,
Göster hünerlerini döktür yine,
Gerçekten bir Meleksin,
Evimin hanýmý,çocuklarýmýn anasý,
Kara gözlüm,siyah saçlým,
Sen yokken her þey yok oluyor,
Bak sen varken ev bereketleniyor,
Ben tarihi yazýyý deðiþtiriyorum,
Evin direði bereketi haným aðasý,
Evin hanýmlarýdýr,kýrmayýnýz,
Ve evlilik sultanlýktýr...
Sami ARLAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.