AKŞAM ÜSTÜ 16,30 DA
Akþam üstü 16,15 de
Siyah bir etek üstünde siyah badi
Gri süveter baþýnda pembe çiçekli bir eþarp
Ve bir aþkam üstü 16,15 de
Ben teleþla yolda yürüyordum.
Sense okul çýkýþýndan eve dönüyordun
Ben önüme bakmadým sense kendi havandasýn
Çarpýþdýk birden.....
Yere düþdün bense senin yanýnda ayaktaydým
Seni kaldýrmak yerine sana bakakaldým
Nedenini bilemeden duruldum sedece duruldum
Sense öfkeden kudurdun
Sanki bana bir tokat atmak istedin
Ama yeniden düþdün
Bu defa ben gülmeliydim
Evet öyle yaptým
Sana katýla katýla güldüm
Arkamý dönük gitmek istedim
Ama nedense yapamadým
Bu defa çok ciddileþdim
Sana dönüp özür diledim
Elini tutmak istedim ama vermedin
Yerden kalkýp bana bakdýn
Bense gerçekten üzülmüþdüm
Birþeyler içelim dedim
Ama kabul etmedin
Belliki bana çok öfkeliydin
Yürüdük birlikte birkaç adým
Çamur olan ayakkabýlarýna bakdým
Ýstersen sana yenisini alayým dedim
Olmaz- diye baðýrdýn bense korktum
Bir daha görüþmek istedim
Ama söylemeye cesaret edemedim
Sen gittin ama ben arkandan bakakaldým
Her 16,15 olduðunda ben ordan geçtim
Ama seni birdaha göremedim..
Mehmet YAÐCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.