ŞU AN ŞU HALİMLE

Þu an þu halimle.

Þu an þu halimle,kendi gözümle,
Tam taþmak üzere,dolmuþ gibiyim.
Bir çorak toprakta,susuz sýcakta,
Sam deðip ham iken,olmuþ gibiyim.

Ne kendimi buldum,ne bu ben dedim,
Aðzýmýn tadýyla,ne bir bal yedim,
Arzumun zýttýna evvvet,heee dedim.
Aramadan sonum,bulmuþ gibiyim.

Kara bulutlarla,ufkum kapalý,
Menzilim kapandý,yolu sapalý,
Bir elimde çiçek,biri sopalý,
Hasýmsýz baþ baþa,kalmýþ gibiyim.

Muatabým türlü,türlü soruya,
Sabrýmýn sýnýr’ý,düþtü yarýya,
Bal ile tuz basýp,taze yara’ya,
Acýma bin hamle,kýlmýþ gibiyim.

Sabrýn sýnýrýný,aþtým demedim,
Acýmýn üstüne,pay istemedim,
Kýrýldým ortadan,hiç eðilemedim,
Öylece ortada,kalmýþ gibiyim.

Ömer Çetinkaya,derdin demedi,
Çektiði sýnavdý,gücümsemedi,
Saklýyor gizliyor,ne halt’lar yedi,
Dünyadan muradýn,almýþ gibiyim...

06.06.2006

Ömer Çetinkaya
Congeri
Sosyal Medyada Paylaşın: