Ak güvercinleri ürküttük, kendimizden. Kanatlar vurula vurula, terk edildik. Ýçimizde, nefret ve düþmanlýk oluþtu. Taþlaþmýþ kalplere, dualar da yetmedi. Ey insanlýk kendine gel kendine.
Ýyiler, çekip gitti meydanlardan. Geride kalanlarda, harcý alem. Diyorlar ki ’cambaza bak cambaza’. Kalpleri fitnede, baþlarý secde de. Ey insanlýk kendine gel kendine.
. Ocak 2012 - Ekrem Bilgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
EBİLGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.