BENİM AŞKIM

uzaklarýn içinde yürürken,
hayata dokunmak geldi içimden.
nerden bilecektimki sen olduðunda
kýsa sürecek sevmelerim...
yaþamýn elinde zamanla barýþýkken
özlem sevdanýn dilinde hasreti son bulur.
nefes ömrün elinden kayar,
bir duruþluk yaþama ihtilal düþer.
gidenlerin geriye dönmediði
sevmelerdeki acýlarýn bitmediði
gölgelerin çökmediði
mutluluðu aramaya koyuluruz
gece yarýlarý düþlerimizde....
her aynaya bakýþýmda küf basar kalbimi,
hep oturup sayarým hüzün denizlerinin
kaç aþk’ý yuttuðunu..
seni bir kez daha yaþamamýþ sayarým,
bunca zamandýr kendimi kandýrdýðýmý anlarým.
senin siluetini gördüðüm son yerde,
tadý olmadan ömrümün umutsuzluðunu gördüm.
bilemiyorum nedendir haziranda yoklar beni
ayrýlýklar..
sensizken,senden diye sensizliðide sevemedim.
anladýmki benim aþkým,
su üzerine yazýlý bir masalmýþ.....

hasan kaya/Mersin
2012





.
Sosyal Medyada Paylaşın: