Eflatun kokuyordu akþam.
Bulutlardan mý çalmýþ, ne?
Efkarý.
Oysa,
Bulutlar da kýzýla dönmüþtü
Hüzün esiyordu, bahar rüzgarý.
Güneþi dinlemiyordu.
Dinlemiyordu güneþin,
Sýcak sarýsýný…
Ya ben!...
Sesleniyorum,
Karþý yamacýn sisine.
Bir yaný morarmýþ.
Niye yalayarak geçiyor
Yeni filiz çimleri…
Döküyormuþ meðer,
Yüreðindeki çürükçül,
Karþýlýksýz sevileri,
Biriktirdiði,
Morarmýþ hüzünleri…
Toprak emer diyor
Gözüm pýnarýndan saldýðým
Mosmor olmuþ,
Elemi, kederi…
Ya ben!... Ya ben!...
Nasýl býrakabilirim?
Boðazýma düðümlenen
Tokmak tokmak hýçkýrýklarý…
çetrefil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.