MAHŞER

Güneþ’,baþlar üstündeydi efendim
Ayaklar,kýzgýn kumlara gömülüyordu
Alemlerin nabzýný tutmuþtu, adýmlarýn
Seslere dönüþtüðü,zaman bekleniyordu

Arafta kalan yüzler vardý efendim
Gönül þarhoþluklarýndan çekiliyordu
Sýrat köprülerine takýldý bu gözlerim
Simsiyah bir gökyüzü,yýldýzlar,düþüyordu

Söz gümüþü çoktan tükenmiþti efendim
Sukut cevherinde bir þeyler geziyordu
Duymuyordu hiç bir sözü, bu kulaklarým
O ,kaynaðý sonsuz, lisaný bekliyordu

Bahar kokusunun müjdesiyle geldiðin
Aylar, nisanlardan yaðmurlar bekliyordu
Sanki ,kutlu bir doðumun ertesindeydim
Bizi, gül deryasýna doðru götüryordu

Ve sonunda sen geliyordun efendim
Mizan, tüm aðýrlýklarýndan çekiliyordu
Ayýn ondördü yüzün,ayýn ondördü gözler
Tebessüm býraktýðýn simalar bekliyordu

Kapýna gelenler, eriyordu muradýna efendim
Senden baþka her murat sessizce eriyordu
Sensiz, Bilal sesizliðindeydi dünya efendim
Kalanlar,hala orda ,mahþeri bekliyordu..



Sosyal Medyada Paylaşın: