FİRUZE..

Yüzünde belli belirsiz gülümseme
Dudaklarýnda sus pus bir ifade
Adýmlarý aðýr aksak götürürdü bazen geriye
Tüm gemileri yakmýþtý gözlerinde
Kim bilirdi ki kim diye
Firuze...



Sonbahar vurgunuydu belli ki
Bir oraya, bir buraya suskun peri
Teveccühünüz demese de dili
Savruk sayfalardan toplardý hayallerini
Bir abaküsün boncuklarýnda sayýyordu dünlerini
Firuze...



Anlam veremediði imlalar vardý hecelerinde
Verilen rolün gereði
düþünüldü
Çok uzun yollardan yüründü
Bilenlerin heybesinde
Bilmezlerin meçhulünde gömüldü
Güçlü müydü..?
Hangi sayýnýn kareköküne bölündü..?
Türlü nedenlerin içinde
Dünyalar taþýmýþtý omuzlarýnýn üstünde
Firuze...



Pakça bir tayf gibi dolaþýr hayli zamandýr
Oysa ne gemiler yakmýþtý gözlerinde
Dudaklarýnda çok eskiden kalma ezgiler
Mevla’m neylerse güzel eyler
Yýldýrmaz seni dalgalar, hýrçýn denizler
Bahar kelebeði, karpuz kabuðundan gemisi..
Firuze...



Bu ne rast
Binlerce yýldýzdan sonat
Yakýþmýþ sürmeler gözlerine
Demek maskeni taktýn yine yüzüne
Haydi gülümse...
Firuze...


HAZAN..





Sosyal Medyada Paylaşın: