bitimsiz sevi yükün soluða can simidi kolumdaki kasýnla dizimdeki baðýnla umarsýzlýða doldun coþkularý ritimsiz yaðýnla kavurduðun bedenine erkine
kardelen gibi direnç gösterebilseydi hep kuþ seslerinde alkýþ yüreðimde dolacak kep giydirecek soðuk buzlanacaðý soluk dolanacak yollarý bitmeyecek bu yokuþ
gökte parýldayan ay karanlýðý yýrtacak ömrü yettiðince sev güzel olana doyup gülücüðünün yapay derinliðinde kökte oyup ikiyüzlünün bakýþýndan geçerken
güvenimi yýkmýþsýn daha ne derim sana mutlu olabilirsen namussuzdan güvenip kana boyanmadan dur, durabilirse eðer yoksulluða deðiþme, kalýnmasýn da utlu