HOŞ DEĞİL

Yüce daðlar baþýnda kar ile duman
Kahpe felek vermiþ, katlime ferman,
Tükendi gücüm, kalmadý derman
Deðme bana felek, gönlüm hoþ deðil.

Mesken oldu gurbet, inan yurt deðil,
Bin bir çilem var, bir tek dert deðil
Yüreðimde fýrtýnalar, hava kýþ deðil
Deðme bana felek, gönlüm hoþ deðil.

Bi çare kalmýþým, ýssýz yollarda
Ötmüyor bülbül, kurumuþ dallarda
Ak doldu saçlarým, acýmasýz yýllarda
Deðme bana felek, gönlüm hoþ deðil.

Dayandýðým duvarlar bir bir yýkýldý
Yemyeþil umutlarým kurutulup, yakýldý
Kan aðlayan yüreðime tuzlar ekildi
Deðme bana felek, gönlüm hoþ deðil.

Geleceðim karanlýk, umutlarým kaybolmuþ
Dertler azat, sevinçlerim hapsolmuþ,
Yorgun gözlerime yaþ yerine kan dolmuþ
Deðme bana felek, gönlüm hoþ deðil.

Aþk yerine, vurgun yedi yüreðim
Bin dualar etsem, olmaz dileðim
Ýçim kan aðlýyor, nasýl güleyim
Deðme bana felek, gönlüm hoþ deðil.

Çaresizim, azap ile geçer günlerim
Ýnan ki asýrlarca, bitmez dertlerim
Umutsuzca bir ýþýðý beklerim
Deðme bana felek, gönlüm hoþ deðil.

Erol OKUTAN

Sosyal Medyada Paylaşın: