Gölge mi düþtü dalýna gülün mü soldu bu genç yaþta Bilirim hasretlik zehir zýkkým olur her aþta Sarý kurdele hiç de güzel durmaz kara kaþta
Oysa çekirdekler meyve vermeliydi tebessümlere gebe bestelerde Notalarýn orta direði çökmemeliydi umudun beþiðinde Aþk bizi de katmalýydý harf olarak alfabesine
Mevsimler bahar aþýlamalýydý satýrlara sýðmayan yýldýzlara Yirmi dört ayar bir medeniyet devam etmeliydi hükümranlýðýna
Edepsiz arzu piyangolarýyla sarsýldý ýlgýmlara tutulan hülyâ Cimri davrandý dedelerin memleketlerine Ellerindekileri ya har vurup harman savurdular Ya da yatýrýmlarý yaptýlar baþka yerlere Sen de ister istemez düþtün gurbet ellere Çýkýnýnda hüzün saklý Islaklýk þölen yapýyor gözlerinde
Gel de yaþa þimdi Son el sallayýþýnýn yaktýðý yürekle…
Affet beni çocuk “dur !” diyemedim dedene…
Dursun Tiftik
Sosyal Medyada Paylaşın:
dursun tiftik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.