KANUN EVLİLİK KOYMUŞ
Ýlk evlilik temeli, atýlýrken yuvaya
Fýrlatýlýr havaya, lira dolarla çekler
Çekilen onca emek ,gitti denmez hebaya
Yeni kavuþan çiftler,aþklarýna aþk ekler
Kanun evlilik koymuþ, yuva kurma adýný
Kocadan medet bekler, fedakar ev kadýný
Bir ay geçmez gerilir, sinirlerin yaylarý
Bitip tarumar olur, güzel duygu paylarý
Gün gelir hitam bulur,cicim biçim aylarý
Huzurla içemezler, biçareler çaylarý
Bey derken be adam, kor hatun koca adýný
Vefalý koca bekler, cefakar ev kadýný
Bir geçimsizlik zuhur ,,eder ev içinde
Bir türü akýl ermez, bilinmez ki suç kimde
Tüm dirlik düzen biter, o gün evin içinde
Haným derki suç sende, beyi derki suç sende
Bu çekiþme kaçýrýr, sevenlerin tadýný
Beyden anlaþma bekler ,vefakar ev kadýný
Beyi þehri ister, hanýmý ise köyü
O þehirde gariptir, köyde sülale soyu
Geçim bir davul sesi, bekara bu ses koyu
Benim yerimde olsan, sen kime verin oyu
cahil kullar süremez, evlilik hayatýný
koca dan medet bekler, sevda kar ev hanýmý
Halbuki evleneli koca, eve gelmez ki
Kumar oynar kafa çeker, onu kimse bilmez ki
Her geçe zulüm eder, bu ailem demez ki
Kadýnýn göz yaþýný, vefalý el silmez ki
yine haki pay etmez, erkeðinin adýný
çareyi boþanmakta ,arar o ev kadýný
Boþanalým diyince, bey sýkýþýr köþe
Hemen gider sarýlýr ,meyhanede þiþeye
Anlar ki zehir katmýþ, evindeki neþeye
Bilmemiþ taþ vuruyor, kadýndaki sineye
o günden sonra sarhoþ, korlar beyin adýný
yuva bozulmasýný, ister mi ev kadýný
Kadýn derki git gayri, haydi sen murada er
Ne etsin ki biçare boþanmak, kurtuluþ der
Yazýk sarmýþ özünü, çektiði dert kederler
Gel sen bur da hakim, ol kim haklýdýr karar ver
Yüksel diyor kadýnýn, suçlu görmen zatýný
Sonra fahiþe diye, taþlarlar o kadýný
OSMAN YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.