Bir Gün Çık da Gel Artık
Sensizlik karanlýk elem gözyaþý
Ne olursun bir gün çýk da gel artýk
Eridi içimde son sabýr taþý
Sen de bensizlikten býk da gel artýk
Bir kükre aþýver gönül bendini
Ayaðýn çekse de zorla kendini
Beni kül etmeden hasret yangýný
Coþkun ýrmak gibi ak da gel artýk
Beraber geçen o günler yâdýnda
Sevdiðine koþar seven kadýnda
Söyle ne yapmadým sen istedin de
Yaþanan maziye bak da gel artýk
Sen benim kalbimde tek bir neþesin
Bir kapris yýkmasýn bu aþk yaþasýn
Gururu kibiri gönlün boþasýn
Kalbinden öfkeni dök de gel artýk
Kýrýlsýn artýk bu hicran zinciri
Gitsin baþýmýzdan bu dert taciri
Bir gece doðarken sabah feciri
Ýnadý býrakýp çek de gel artýk
Sonunu düþünen kahraman olmaz
Açmayan çiçekler elbette solmaz
Unutma ah alan ömrünce gülmez
Sen de gemileri yak da gel artýk
Daha baharýnda solsun mu güller
Halimize bakýp gülsün mü eller
Bize de bir mekân olsun mu çöller
Hasrete bir çivi çak da gel artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.