keþfimin felsefesi
ya kara bir leke gibi görünür
ya karanlýðýn içinde bir ýþýk
bende meraktayým
bulmaya çalýþtýðým...’sözcük’
a þýkký geceler di
mütemadiyen þýk dururdu kandil çaðrýþýmýnda
kaldýrmaz dý romantizmi masadan
gözlerin sesi vâls olurdu loþluðunda
o yüzden..beyazdý peçeteler
b þýkkýnýn tereddütü ’aþk’ olmanýn külden çölüydü
sýzlýyordu bekleyiþin güvercin kanadý
akþamlarý ipsiz çeken cümlenin dip kenarý
kýzarmýþ ekmek kýrýntýsý tuzaðý
c þýk deðil di
varlýðýnýn sözcüðü açýlmadý kýþ güneþi nazarýnda
yanlýþlýkla..yalnýzlýða satýldý arafýn boþluðunda
sýkýntýlar su kesti gönül aynamda
sustum
ciddiyete imkân veriyordu vaktimin renkleri
kimi kýsalýyor beyazýn yolu
kimiyse uzuyordu varmaya siyaha
tümleniyordu gri bir umut sarmalýnda
yeni güneþ muradýnda..ve
ufuklu bir sessizlikle alýyordu adýný
..gün..
patlýyordu bellek
bulunmuþtu sözcük
’yalnýzlýða sevdalý bir gecenin aþký’nda
ama
fûturun diþil yaný cilvesizdi
topluyordu eteðini menkýbeyi bozmadan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.