susuzsun, çorak toprak gibi
uçsuz bucaksýz çöllerde, yürüyorsun
bir vaha arýyorsun özlemle çaresizce
umutsuzca deli gibi bilinsizce
düþüncelerin uyuþturdu beynini
kalbin isyanlarda koþup duruyor
hýzla tükenmekte ömrün biliyorsun
artýk kendini kandýrmak istemiyorsun
ah sevgiyi dolu, dolu yaþayabilseydin
aþk selinde boðulabilseydin
ihtirasý yaþayabilseydin iliklerinde
delicesine sevip sevilseydin
aþk nedir, ihtiras nedir tadabilseydin
hayatýný dolu, dolu yaþayabilseydin
bilebilseydin, hissedebilseydin
sansürsüz özgürce yaþaya bilseydin
sahi, sen hiç kendin olmadýn ki
sen hiç kendi baþýna düþünmedin ki
doðduðunda, kurmuþlar seni saat gibi
býrakmadýlar ki hiç kendin olmaný
ah Þengül, almýþ baþýný gidiyor zaman
artýk kendin olmak için vakit çok geç
anlatýlanlarla, yazýlanlarla avut kendini
aþk senin neyine, ihtiras neyine
var git Þengül var git, ölüm kucak açmýþ
uðurlar olsun, yaþanmamýþlar çeyizin olsun
ecel bekliyor seni özlemle
var git Þengül var git ,uðurlar olsun
Ceynan--2007–10–03—Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.