genzimi yakan bahanelerin baþka dünyalý
menzili belirsiz görücü usulü
engellerin baðdaþ kurmuþ
kederinden iki büklüm
mürekkebini satýrlara çaldýrmýþ
kalemim savrulup dökülüyor kâðýtlara
hem! görmüyor musun?
mecalim de yok
ya ben neye kýzayým
kendimden baþka
neyi anlatsam özüme
hangi iffetli hayalime sarýlsam uyuyabilmek için
göðsümde yolunu kaybetmiþ bu kalp varken
boþluða serdiðim haykýrýþlarým avaz avaz
buz kesmiþ gölgelerin içinde
ahraz olur bedenim
gün kýrgýný!
düþ hýrsýzý
kül rengi akþamlarda aðýt yakan
gece koynuma girdiðinde
yýrtýlmýþ uykularým yanlýzlýðýmýn çakmaðýný yakar
aklýmýn ucundaki hasatý olmayan
yakama yapýþan bir deli vuslat
iþte! hep bu yüzden
geceleyin geliyor baþýný taþla ezemediðim
tarumar olmuþ hasret
ah! açýk kalan dünlerimizden
yarýnlarýmýza þerh düþmüþ
yürüdüðümüz yollar paramparça
güneþ ýþýklarýný toplarken
leþ kokulu günahlarýmýz sendeliyor secdede
ey!.. varlýðýn ve yokluðun sahibi
bu’cüz i irade’ den yana fakir kuluna merhamet et......
------
Gönül Aydemir Adýgüzel
08.01.2012