üþüyormusun sen çocuk
ýsýtmýyormu artýk seni yüreðinle kimse
anan babanda mý yetim kimsesiz senin gibi
kimse saramýyormu o üþümüþ yüreðini
istersin bilirim seninde sýcak düþlerin olsun
biraz dokun merhametsizlerin yüreðine
bakýyorsun hayata o çaresiz gözlerinle
senin sýðýndýðýn yerden yýkýlacak kýyamet üzerimize
sen bir habersin mahsun / senden bi haber kalýyor
kendi yalan / manasýný bitirmiþ madde ülkesinde dünya
kaç kiþi gömülüyor al kýnalarýyla topraða
günde kaç yürek köz üzerinde yanar
nefes keser oldu artýk battýkça dünya kanar
çok eskiden beri var katlediyor insan insaný
duymaz kimse feryadýný yerin göðün haykýran matemini
þuðrunu bozmuþça kaybediyor insan anlamsýzca kendini
þýkayeti bol / þikayeti dolu
geçmiþinden kim ders alýyorki güzelim dünya
secdesiz haram içkiyle girilen ziffaf gecesinden doðuyor piç
bu zamanda þeytan/da zil / iblislerde toplu sevinç
içinde kir içinde kibir içinde kahrolasý kendini övünç
herkes biliyor sonunda varacaðý yeri þüpesiz kitap
sonkes bakacak gözler bir gün hayata
emanet bedenden ruhlar ayrýlýyor mutlak
hesapsýz geçilmez öteye / herkese hasap orada
burada kalsada muhakkak.
Güneþ hep batýdan batýyor/ çocuklar üþüyor dünya.............