Süpürdüğün İlhamlarım

neden gittin ki
mecbur muydun baþkasýný sevmeye
benden uzaklaþýrken, mecbur muydun, baþkasý
neden gittin ki
hala konuþuyorsun benimle daha da acý çektirmek için
i mgelerimi kustum
yüzüne yüzüne
süpürdüðün ilhamlarým
yok oldular, birer birer,
intihar
keþke gelmeseydin
ama iyi ki geldin
gelmeseydin, nasýl tanýyacaktým seni?
üzülmek bile iyidir
acýdan ölmek bile iyidir seni tanýmamýþ olmaktan
öykü
onu seviyorsun deðil mi
noktalarýmý bile süpürdün iþte
ne kadar boþ yazýyorum halbuki
ne kadar güzel yazardým
yazamamak
seni tanýmamak gibi
pötikareli beremin kaybolmasý gibi
ben hala Steve adlý kurbaðamla uyuyorum geceleri
oyuncak
ama bir o kadar da insan
insan sevmem
hayvan da
sahte olmasaydýn, gitmeseydin, hiç deðilse söz vermeseydin
ona da verdin mi? ondan gidecek misin benden olduðu kadar?
"en sevdiðim kitap" diyeceðim kitabý okuyacaðým
SÝ’ye ait. baþ kahramaný sensin
içeriðini henüz bilmiyorum
aþktýr belki
belki bir de baþak vardýr
sana aþýktýr
aþk bile deðildi halbuki
birkaç gün için vardýn sen,
bugün o günlerden biri
neden gittin ki?
bak ne kötü bir þiir býraktým
senin yüzünden
süpürdüðün ilhamlarým
yüzünden

Sosyal Medyada Paylaşın: