Derler ki;"Bakmak gerek uzaktan, kimi zaman..." Oysa ki bilmezler, bakmanýn kimi zaman, zor olduðunu... Tarifsiz hislerin, bir anda son olduðunu... Dünyanýn en tatlý sesini duymanýn, hiç bir þeye deðiþemeyeceðini...
Derler ki;"Kalp yarasý, ölümün son sahnesi..." Son perde geldi mi? Peki, bu son perde tamir edilir mi? Ýki kiþilik bir oyunda, tek kiþi çýkabilir mi? Çýksa bile, bu oyun güzel olabilir mi?
Derler ki;"Hayat bir sahne..." Bu sahne çok aðýr deðil mi?
16.Aralýk.200 Erhan Adsay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Benliğim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.