Yorgun bir düþ… Sayýlanan bir hayat… Ve Yaralanmýþ bir yürekle Tüm zamanlardan uzaklaþtým Daðlarý,denizleri,ovalarý,dereleri her þeyi bir bir sildim ömrümün sessiz derinliðinden Ýnsanlarýn sözcük diye kullandýklarý oklar Biteviye saplanýyor her yanýmýza Adýný koyamadýðýmýz yaralar açýyorlar Meçhul yerlerimizde Konuþamaz oluyoruz Öfkelenemez oluyoruz Aðlayamaz oluyoruz Ölüyoruz içimizde Ve cenazemizi yýkayacak bir damla suya muhtaç mürþidimiz Boðuluyor ve kývranýyoruz topraðýn altýnda Yukarýlara çýkamamanýn derin acýsý var içimizde Taze ve Berrak bir hissediþe… El deðmemiþ ve iþlenmemiþ insanlýk durumuna
Hüseyin Adem Tülüce
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüseyin adem tülüce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.