Gördüm; yaban domuz bir kör avdamýþ,
Hedef tahtasýnda "kendini" görmez.
Aslan keyfi gelmiþ eyi tavdamýþ,
Kire batmýþ yüzü, "bendini" görmez.
Garibin hakkýna yetmez azýnan
Tapusunu alýr hemde yazýnan
"Cehennem türküsü" söyler sazýnan
Allah’a þirk koþar,"cengini" görmez.
Sanma ki, yýkýlmaz; orta direðin,
Sona erer elbet; birgün süreðin.
Bihâber! yapýlýr "o gün" gereðin
Leheble oturmuþ, "dengini" görmez.
Bu yürek kesesi iyilik taþýr;
"Muhammed Mustafadan" birazcýk aþýr.
Aklýn ermez zahir, "sýrtýný kaþýr",
Yaradaným "cebi zengini" görmez.
Mazlumun ekmeði yavanda olsa
Bilip paylaþ; "hele sende üç varsa"
Þükrü boldur onun bir dilim bulsa
O’ aç fukarada "engini" görmez.
Ýyilik yaparsan sana zarar mý?
"Duan nice?" söyle! "orta karar mý"?
Malýný doldursan "son’a yarar mý?"
Sanma! "mala tamah sevgini" görmez.
O ’Kitab-ý kur-an’ý "ümmü" bilmedi
Oysa ki, dünyaya "tek olan dindi".
Onda da aynýsý, "sendeki kindi",
"Boynunda o hurma urganý" görmez.
Sanma ki bu dünya, sana kalacak
Büsbütün "defterin günah dolacak"
Cehennem mekanýn, yerin olacak,
Odun taþýr; "cennet zevkini" görmez.
A.P MORKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.