Suskunlukla kayýp giden kaç mevsim var kaybettiðim Sana hasret zamanlarým yüreðimi sýzlatýyor Mutluluðu unutmuþum viran harap gündüz gecem Elem hüzzam yaðmurlarý gözlerimi ýslatýyor..
Umutlarým tükenirken her geçen gün ellerimde Kurudu gül goncalarý güz sancýsý düþlerimde Hicranýyla sürüp giden fýrtýna var çöllerimde Elem hüzzam yaðmurlarý gözlerimi ýslatýyor..
Her gün acý her gün keder mutluluðu unutmuþum Silinipte fýrlatýlan mendil gibi burulmuþum Yüreðimden kan damlýyor ayrýlýkla vurulmuþum Elem hüzzam yaðmurlarý gözlerimi ýslatýyor..
Ýçerimde kýyým tufan her an seni düþününce Caným candan eksiliyor hüzünlerim serpilince Dayanamam bittim artýk dön sevdiðim vakitlice Elem hüzzam yaðmurlarý gözlerimi ýslatýyor..
Kahredici yokluðunla daralýyor nefeslerim Siyah beyaz kara kalem siliniyor resimlerim Ümitlerim hayâllerim sonbahar mý mevsimlerim Elem hüzzam yaðmurlarý gözlerimi ýslatýyor..
Þair:Ýsmail Kurt 07.01.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.