düþlerini düþürüp düþürüp kaldýran olurmu diye kuþandýnmý her koyudan bin parça... dünyayý durdurup kýblen bildiðin gözlere dipnotlar tuttunmu enkaz kuytularýnda... ciðere saplanan býçak gibi çekip çekip çýkardýnmý korkularýný aþk narkozlarýnda ürkek... sen güneþe küsüp rüzgara sýðýndýnmý bir esinti yolllar umuduyla hayat kokundan... ölüm neredeyse seni ele geçirirken tanrýya secde ettimi tüm umutlar af dileyerek... ruhumu nefesinle demleyip demleyip içtinmi zehir tadýnda bir bensizlik ateþinden... peki sen gülümsemelisin diye güllere açtýnmý çið tanelerine bezenmiþ gözyaþlarýný gizemlerde eriterek... gafil avlandýnmý hoþcakal ve seni seviyorum arasý uðurlandýðýn elveda güzergahýnda... uzaktan sevmeye görmeden bakmaya duymadan dinlemeye mahkum oldunmu sevgili infazýn þehrinde.. sen hiç sevdinmi sevgili sevdinmi...
berrin korkmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
berrin su siirleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.