AĞLAR
Deli gönül bir sevdaya düþtü de,
Dere tepe gezer oldu da aðlar,
Közlendi hasretle öylesine piþti de,
Hayatýndan bezer oldu da aðlar.
Arar sevdasýný yüce daðlarda,
Gonca güle bakar oldu baðlarda,
Aðýtlarý yakar, yakar aðlar da,
Kaderine kýzar oldu da aðlar.
Hatýradýr koynunda yârin saçý,
Koklayýnca acý doluyor içi,
Duasýdýr gelmeden ömür göçü,
Mezarýný kazar oldu da aðlar.
Dili söyler hemde çalar sazýný,
Gönlüm diyor anlat anlat sýzýný,
Bilememiþ baharýný yazýný,
Ýçip,içip sýzar oldu da aðlar.
Ölüm ney ki kaçmak için beyane,
O aþkýný anlatýrda cihana,
Bir derdini deyemedi nihana,
O aklýný bozar oldu da aðlar
Ozan zekim derde içinde yanar,
Yaralý yüreði durmadan kanar,
Her gelene bakýp sevdiði sanar,
Fermanýný yazar oldu da aðlar.
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.