KÖPRÜ ALTI ÇOCUKLARI
Birgün yemek yerlerse, birgün karýnlarý aç
Hastalansa bakan yok, kimsesiz ve bi ilaç
Onlar sýcak yuvaya, onlar þefkate muhtaç
Köprülerin altýnda yatar sokak çocuðu
Birgün olsun gülemez hergün dert, hergün çile
Kimse dinlemez onu sorunlar gelmez dile
Kötülerin eline düþer öðrenir hile
Çýrpýndýkça çamura batar sokak çocuðu
Çöplükden ekmek arar, belki bir parça þeker
Hýrslanýr yüreðine kin ve nefreti eker
Bazen koklar tiner’i bazen de bally çeker
Kendini yerden yere atar sokak çocuðu
Bir çoðu çekingendir insan görünce kaçar
Biraz sevgi verilse etrafa neþ’e saçar
Unutur dertlerini yüzünde güller açar
Bazen de kaderine çatar sokak çocuðu
Birazcýk ilgi yeter istemez köþk, saray’ý
Birlik olup silelim alýndaki karayý
Saralým amansýzca kanayan bu yarayý
Yoksa esrar, eroin satar sokak çocuðu.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.