Seni Anmak

Bir gün tanýyýp sonra ayrýlmak
Bir daha kavuþmamak üzere kaybolmak
Yýllarca arayýp seni bulamamak
Siyah Beyaz resimlerde hep seni anmak.

Güllere yaklaþtým, Kokunu alayým
Yad ellere sordum, yolunu bulayým
Sormadýðým kalmadý boyun bükeyim
Gördüðüm her güzelde,yokmu seni anmak.

Rüzgar olup savruldum diyar,diyar
Her yaðmurda olmak isterdim bahtiyar
Gülün yok dikenine bakmak açý koyar
Solmuþ güllerde yokmu seni anmak.

Aramadýðýmý sanma her gün dolaþtým
Nice yollarý kat edip daðlarý aþtým
Geçen her günümde yokluðuna alýþtým
Gördüðüm her yolcuda yokmu,Seni anmak.

Sevgiden yana hiçmi olunmaz bahtiyar
Saçlarým deðil sensiz yýllar etti beni ihtiyar.
Gönül bu geçen her gününü yine yok sayar
Yokluðuna alýþýp,mazide hep seni anmak.

Kahvecioðlu’yum her günüm artýk çaresiz.
Beklemek,sabretmek artýk bana yersiz
Yaþamak zor bana,günlerim hep gecesiz
Gecesi olmayan günlerimde yokmu seni anmak.


01.12.2006

Recep KAHVECÝOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: