ECEL AYIRMADAN GEL

Beklerim yollarý yarim gelmezsin
Benim hallerimi derdim bilmezsin
Gönül yaresine derman bulmazsýn
Ecel seni benden ayýrmadan gel.

Gönül yandý senin derdinle piþti
Hazan oldu baðým güze eriþti
Vadem doldu azrailim yetiþti
Ecel seni benden ayýrmadan gel.

Ýkrar verdim ikrarýmdan caymadým
Gönül verdim sana daha doymadým
Senden baþkasýna asla bakmadým
Ecel seni benden ayýrmadan gel.

Korkum yoktur azrailden ecelden
Gönül geçmez senin gibi güzelden
Kýskanýrým sana bakan gözlerden
Ecel seni benden ayýrmadan gel.

Bir Kerem misali arar dururdum
Kavil yerlerinde seni bulurdum
Birgün görmeyince sanki ölürdüm
Ecel seni benden ayýrmadan gel.

Hasretini çeker yanar gezerdim
Türlü cilve nazlarýný çekerdim
Mecnun gibi seni candan severdim
Ecel seni benden ayýrmadan gel.

BAKARÝ gülmemiþ seni seveli
Mecnuna dönderdin gönül vereli
Aylar oldu hasretini çekeli
Ecel seni benden ayýrmadan gel.

Yýlmaz Bakar-05.01.2012-Almanya



Sosyal Medyada Paylaşın: