deniz ve kadýn boðuþtu önce çýrpýnýþlar kýyýya vurdu çýðlýklar kulaklara karanlýktý hava þimþekler karýþtý kadýn yoruldu deniz boðuþtu son kez baktý kadýn sahilde insanlara hiçbiri yoktu býraktý kendini kendiyle olacaktý bu son ayini durdu ayak ve el kapadý gözlerini seninim dedi denize ister balýk et ister balýklara yem daðýt beni her su zerresinde olayým kalmasýn adým bundan böyle adým var olaným zaman durdu zaman çýrpýnanlara vardý duruldu ortalýk gökyüzü aydýnlandý denizdi kadýn, kadýndý deniz öylece kaldý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
segah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.