Köksüz bir dal, söyle neye yarar!
Ýçimizdedir
sakladýðýmýz çýðlýklar
Vaktini beklediðimiz
sýzý zerkeden sancýlar
Hak
ve hukuk adýna
dilegelen nice hengameler
Azmi býraktýrýr
kimi zaman solgunlaþan umutlar
Ahde
vefa derler, saf ve
bakir duygularý körertirler
Sabrý
tavsiye ederler, nefsini
biran olsun ihmal etmezler
Kanaat için
bin bir bahane üretirler,
hýnç içinde kal ederler
Ýnsanlýk adýna
nutuk atmayý da
nasýlsa kimseye vermezler
Siyasiler,
bizler adýna derdi
gaye edinen nefeslerdir
Her nasýlsa
en hakir görülen
ve alay edilen kimselerdir
Vekil tayin ediyorsun,
hakkýný neden teslim etmiyorsun
Vakt-i saatini bekleyip sonra
alaþaðý etmeyi bilmiyorsun
Baðnazlýk,
farký fark ettirmeyen
karamizahýn rengidir
Ýnsan
denen akýl ve izan sahibi
ise, aklýna mukayyet payedir
Beþerlik mertebesi,
ehliyetten ve tahkikten
uzak bir vakittir
Ruhunu
ve kalbini þehredip onun
aþkýyla terennüm eden ariftir
Mülkiyetin
yegane sahibi sadece
yaratan Rabbimizdir
Herþey
onunla kaim ve muteber
olan seçimin telakkisidir
Hak, insan
ve yaratýlan adýna
ne varsa bizzat hukuk sahibidir
Hakikat
farkýný yaþayan ise akýl ve
izaný ihsan ve ihlasa ram edendir
Yeryüzüne
ibretle bakmak ve t
emaþa farkýný yaþamak
Hareket
ve kuvvetin sahibinde
dirilip, aþkýyla nefeslenmek
Sevdasýnýn
firkatine eriþmek için
iradeden vazgeçmeyi becermek
Kul olmak
adýna erdemdir, halin
sahibinde edeb-i meþke eriþmektir
Ne daðýn
vakarýnda haþyeti an
ve ne de sahrada edepsiz sol
Her mevsimin
bir þevki vardýr, umut
içinde nasýl nüveleþmektedir sor
Merak,
ilmin þubesidir,
akýl istikamet için þarttýr,
izan farkýný anlamaktýr
Emekten kaçan,
sefillik için can atan,
divane midir, yoksa
acziyet nöbetinde midir
Nasip ne
mukaddes bir sýrdýr,
sabrýn ve inþirahýn harmanýdýr
Kalbi olan
hakký ve hakikati anlayýp,
uðrunda fedaya hazýrdýr
Ruhu
ahdiyle müsavi,
vicdaný aþkýn ve þevkin
umut halinde ki edebidir
Mizan
gam zerkeden deðil,
hak ve hakikatin
teslim edildiði bir mihenktir
Mahzuna
acýmak neye yarar,
fukaraya el açtýrmak
yüreðimi daðlar
Ne kadar
süret-i þekle bütrünüp
rol kesenler ise nasýl bir
hesaba ramlar
Nefs
ve akýl talime muhtaçtýr,
esir etmek adýna ne varsa
ruhun için azaptýr
Canana
kulluk ise kalbi marazlýk,
nefsi azdýrmak için
en açýk sýrnaþlýktýr
Hiç gocunma
sözüm nefsim içindir,
haddini bilmeyen insan kimdir
Suhulet
ve kemaliyet niçin en uzak
diyarlarýn firkatinden esmektedir
Hergün
kýrýpgeçiren kimlerdir,
dalaþmak için gayret eden
nasýl bir ibrettir
Kafelerde
boy gösteren,
adab-ý muaþereti hiçe
sayan aþktan nasipsiz kimsedir
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.