Bir vardý Bir yoktu Evvel zaman içinde kayboldu Ardýndan yürüyen Yalnýzlýðýn adýmlarýný duydu Bu yalnýzlýk onu ürkütüyordu Saat tam üçe beþ kala Zihninde bir tufan koptu Ýðne deliðinden küçük dünyasýnda Kalýtsal sancýlarýnda boðuldu Önce ýþýklar söndü, sonra sesler kesildi Artýk varlýðý düþten bir eve gömülüydü...
Kývýlcýmlarýn arasýnda Bir bebek çýðlýðýyla irkildi Elini uzattý, almak istedi Avuçlarýnda bir tohum kendiliðinden yeþeriverdi Yanaðýndaki kadifeyle büyülendi... Her yeni sabahta Revize ederken bir gün önce ezberindekileri Her yeni sabahta Yeniden denedi... Pencereyi ardýna kadar açtý, Fýrtýna dinmiþti Bir tek Aynadaki yansýmasýndan gizleyemedi gerçeði: