BİLMEDİĞİM NE VARSA

Bana kendini anlat...
Anlat artýk lütfen...
Bunu çok istiyorum...
Adana sokaklarýnda koþan o yaramaz çocuðu
Ve türlü haþarýlýklarýný öðrenmek istiyorum
Bazen kirli suratýyla dondurma yalarken düþlüyorum
Bazen kavga edip diþ bilerken
Sanki hiç aðlamamýþ gibi
Aðlarken aklýmda canlandýramýyorum
Hoþlandýðý kýzý yan gözle süzerken
Kara gözlerini görüyorum
Tatlý bir maskara gibi saçýný çektiðini
Dudaklarýnýn üzerindeki süt lekesini siliyorum
Kucaðýmda usul usul þarkýlarla uyutuyorum...
Þimdi ayýn haleleri gibi hareketli gözlerinde
Ben çoðu zaman o çocuðu görüyorum
Masum ama diþli
Sevimli ama gösteriþli de bir yandan
Yemekten önce çorbasýný içen
Hoþ bir adama dönüþmüþ þeker portakalý
Bana kendini anlat
Bana kendinle ilgili herþeyi anlat
Anlat ki aklýmýn destanlarýnda bir kapý daha açýlsýn
Bir odan daha olsun ruhumun topraklarýnda
Ölmeden masalýný anlatacaðým ne çok yüzün var
Hiçbirini unutmayayým
Biliyorum yanýmda gidecek çoðu
Ve ben yazmak için seni
Dirileceðim her defasýnda
Ateþe koþan bir mecusi gibi
Hayatýn her varoluþunda...

Sosyal Medyada Paylaşın: