en çok adamlara oldu ne olduysa en çok kadýnlara hayata saklý zaman kimselerin elinden geçip de geçip de gidebildi yollardan uzak köylere susuzluðunu dindirdi adamlarýn kadýnlarýn güneþi oldu topraðý oldu fidaný oldu aradýkça kayboldu bulanlar unuttu
kadýnlara oldu en çok ne olduysa en çok adamlara en çoðumuz birkaç kiþiydik sesimiz çýkmadý baðýrsaydýk belki belki ses etseydik yükseklere devrilir düþerlerdi nefesleri kesilirdi
bilmiyorduk ellerimizin morardýðýný boynumuzun aðrýdýðýný bilmiyorduk gözümüzün önünde bir yaþ büyüyordu dünya gözümüzün önünde bir yaþ büyüyordu böyle büyüyordu kadýnlar adamlar çiçekler böyle soluyordu
yaðmura kýzýyorduk yaðmaya devam ediyordu aðýr adýmlarla her þey birbirine yürüyordu hayatta doðumlar kadar ilginç yaþamlar oluyordu bardaklar doluyor bardaklarda nefesimiz kesiliyordu en çok ne oluyorsa adamlara en çok kadýnlara oluyordu
uzanan maviliklere sýðamadýk topraðý avuç avuç attýk yüzlerimize kirlendik ve en çok ne olduysa çocuklarýmýza oldu en çok en çok çocuklarýmýza
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Tuncer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.