//Cennetten bir tohum mu yeryüzüne düþmüþtü? Gövererek dal verip gül ile gülüþmüþtü//
Sen ki; gönlümde açan eþi olmayan gülsün Yaydýðýn rayihaný koklamaya kýyamam Yâr’im, ahir ömründe dilerim yüzün gülsün Dünya alem bilsin ki sana asla doyamam
Ipýssýz bir vadide öðlen öðünümüzde Aþk katýklý günleri yaþardým uzun uzun Kurtla kuþla yapýlan sessiz düðünümüzde Kimseler olmayýnca kaldým öylece mahzun
Billur gibi sularý akarken þýrýl þýrýl Aþk pýnarý çaðladý içime aka aka Gözlerin gözlerimde huzurlu pýrýl pýrýl Tas tas içtim sevgini yüzüne baka baka
Eserken hafif hafif dað yelleri mest etti Kekik kokularýyla katýldý coþkumuza Bülbül gülün aþkýný sonsuza dek test etti Aþiyanda þakýrken imrendi aþkýmýza
Ýpek kanatlarýyla melekler asumanda Dolunayla beraber bizi seyre koyuldu Pembe pembe gülleri serperken ayni anda Þen þakrak kahkahalar dünyadan da duyuldu
//Ve gece, on dördünde parlarken ay halesi Sandým ki cennetteyiz bu da aþk merhalesi//
NÝLÜFER SARP________ 21.10.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.