"Anneme Mektup"

Ne yaptýmsa bak hep sizler için yaptým
Bütün acýlarý yokluklarý göðüsleyip tattým
Ne dedilerse gülüp geçtim hepsini yuttum
Gençliðim heba oldu yaþlýlara dündüm ana.

Çocukluk nasýl olur bende hiç yaþamadým
Gece gündüz çalýþtým hiç mi hiç durmadým
Varým ayaktayým kimselere muhtaç deðilim
Ayaklar altýna atmaya çalýþtýnýz beni ana.

Bakýn kan ter içinde kaldým ben hep yýllarca
Çalýþtým çabaladým verdim karýnca kadarýnca
Gençliðimi verdim bakýn saçlarým aðarýnca
Baharý görmeden kýþa döndürdün ana.

Bir yavrum vardý derdin çok sevilip sayýlan
Bilmem nedendir ki bu varlýksa bizi ayýran
Bir gün gelecek bak her þeyi döküp savuran
Emeklerim boþuna imiþ bilemedim ana.

Büyük olmak nede kötüymüþ hep suçlusun
Çalýþýp her þeyini versen de yine de borçlusun
Ýyilik yapýp doðru söylesen yine de haksýzsýn
Haksýzlýðý hiç sevmem haksýzlýða uðradým ana.

Yavrular ayrý gayrý olmamalý birlik olmalýlar
Büyük küçük demeden herkese saygýlý olmalý
Saygýsýzlýk neye mal olur insan bunu bilmeli
Haksýzlýða saygýsýzlýða hiç pirim vermedim ana.

Görenli’m yýkýldým ben görmediðim için bir an
Sevgidir beni etrafýma kardeþliðe baðlayan
Kardeþlikten insanlýktan nasibini almayanlar
Kalbimi kýrýp küçük gördüler beni nazlý anam.

Tahir GÖRENLÝ.2005

Sosyal Medyada Paylaşın: