KARMAŞA SARMAŞIĞI
Ne denli hoþ
Demli çaya eriyen þeker
Ne kadar loþ
Karanlýða utangaç sönen mumlar , teker teker
Ne oranda sarhoþ
Kaldýrýmda kýkýrdayan, avanak çekirgeler
Cama týklatýyor yaðmur damlasý , benzer ürkek kuþa
Gökten ayrýlmýþsa gürlemenin anlamý yok , belli ki razý susuþa
Sabýrsýzca bakýyor ; fotosentezin tuvalinden çýkacak son rütuþa
Çocukluk hayal gücüne güvenip , býrakýyor kendini karla kaplý yokuþa
Soðuðun diktasýnda , korkunun ortasýnda
Kan pompalýyor atardamar , yediði býçaða inat ; sokak orta noktasýnda
Kopan parmaklarýný gezdiriyor piyanist , Ýstanbul ’un semalarýnda
Ambulansý kullanýyor yönetici , trafikte yaratýyor türbülans
Adaletsizliðe dokuz doðuruyor bakir memleket , kovulmadan önce dokuzuncu köyden
Yolsuzluðu hesaplayamýyor istatistik ; yetmiyor varyans
O kadar tanýdýk ki kelepçe takýlýyor misal-i alyans
Sevmek güzel reçel- i incir
Oysa sadakat , zayýf halka-i zincir
Özünden ediyor insanoðlu kimi zaman tehcir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.