Ah Çekmeden Yaşanmıyor

Ah çekmeden yaþamayý yeðlerdim
Ahlar hayatýma sýralandý hep.
Kederden bihaber gönül eðlerdim
Güzel günler gitti, aralandý hep.

Yatar yatmaz uyur, kalkardým erken.
Katýksýz ekmeði iþtahla yerken,
Ahrete günahsýz gideyim derken,
Beyaz sayfalarým karalandý hep.

Dökseydim derdimi, çýksam bir daða
Bir balýk misali takýldým aða
Sevdiklerim girdi kara topraða
Ciðerim tutuþtu, paralandý hep.

Boynum kýldan ince, alýn yazýma
Çilesiz nameler uymaz sazýma
Ýlaç tesir etmez yürek sýzýma
Can evim içinden çýralandý hep.

Ýçimdeki yangýn Mevla’ya ayan
Çektiðim acýyý edemem beyan
Ýçten çýðlýðýmý olmuyor duyan
Kafesteki kuþum yaralandý hep.

Mehmet Postallý / 2011


Sosyal Medyada Paylaşın: