Ýb
Aşkın Tarlasında
Aþkýn tarlasýnda yok hasadým
Körelmiþ býçaðým yok masadým.
Sevdalarýn meþakketli yollarýnda,
Mahirce yol aldým adým adým.
Aþkýn tarlasýnda yok ýrgatým,
Yar firaðýnda yol almaz gönül atým.
Þevkle oturunca sevda meclisine,
Envai türlü anlam kazanýr hayatým.
Aþkýn tarlasýnda yok ceylanlarým,
Unutulmuyor yar ile geçen anlarým.
Vursa bile beni o yar yerden yere,
Deðiþmez hakkýndaki hüsnü zanlarým.
Aþkýn tarlasýnda yok serin bir gölgelik,
Zül olur yardan baþkasýna kölelik.
Yaþanýyorsa karþýlýklý sevdalar,
Arar sevdalýlar birbirlerini fellik fellik.
Aþkýn tarlasýnda yok berrak akan bir pýnar,
Daha bir çabuk büyür sevdalýlarýn ektiði çýnar.
Özlem visaliyle yanýp kavruluyorsa insan,
Þaþýrýr kýblesini,yandýkça yanar yüreðinde nar
Aþkýn tarlasýnda yok þakýyan bülbülüm,
Yarin bir celalli bakýþý olur bana ölüm..
Kim seveni sevdiðinden ayýrýrsa,
Zalimlerden olur affedilmez yaptýðý zulüm.
Aþkýn tarlasýnda yok bereketli topraklar,
Hazan mevsimi gelmeden sararýyor yapraklar.
El ele, göz göze olunca sevdalýlar,
Uzaklar yakýn ,yakýn olur ýraklar.
Aþkýn tarlasýnda yok mahir bir bahçevaným,
O yar nazarýmda dili en tatlý nazaným.
Görmezsem nur cemalini, duymazsam sesini,
Aðrýlar girer sancýr habire sol yaným.
31/Aralýk/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahimhalildemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.